Wisselbeker 2006,

Hieronder de tekst van de speech van Erik Jan (winnaar wisselbeker 2005)


- Dit seizoen waren gelukkig geen incidenten, al ontkom ik er helaas niet aan om mijzelf te moeten noemen. Een bijna nieuwe Aprilia in een paar maanden 3 x om laten donderen, nee dat is geen beker waard en heb ik hem al en hoef hem gelukkig alleen maar weg te geven.

- Voor dit seizoen hadden we een leuk aantal deelnemers aan de meerdaagse tochten, maar helaas minder voor de dagtochten
- zowaar werd spontaan een tussentijdse weekendje georganiseerd naar Groesbekistan
- Inmiddels zijn we begonnen aan de afsluiting van seizoen 2006 waarin de uitreiking van deze wisselbeker een vast punt is geworden. Maar waar we met z’n allen ook vooruitkijken voor komend motorseizoen 2007. De ontvanger van deze beker krijgt een zware taak erbij, tenminste dat hoop ik voor diegene die hem straks in handen krijgt want het betekent dan, dat er veel is gebeurd en hopelijk hij of zij dan alleen maar hoeft te kiezen uit leuke en bijzondere gebeurtenissen.
- Nu maar even het afgelopen seizoen de revue laten passeren:
- Te beginnen met de feestavond van 10 december. Ik herinner mij, zeker dankzij de reportages die op onze eigen site staan, dat door deze en gene, de nieuw aan te schaffen motoren besproken werden. Liet Roland niet zijn oren hangen naar een Triumph en eindigde uiteindelijk met de aanschaf van een pracht BMW boxercup? En er kwamen zowaar 2 fonkel nieuwe BMW’s in de renstal, aangeschaft door Werner en Markus. Gert de Vos heeft volgens mij inmiddels al meer motoren versleten dan broeken bij de dienst, Bert heeft een nieuwe R1, al twijfelde hij volgens mij nog tussen die kleine replica. Teun kocht een VFR. Ruud kocht zich een V-strom en Jennie hield de traditie in ere door Henkjan’s CBR over te nemen.
En ikzelf dus een bijna nieuwe Aprila met daarbij de inmiddels gereviseerde Pekelfiets.

- Bert heeft vorig jaar bij de uitreiking van deze wisselbeker volgens mij ieder lid van de BB de revue laten passeren, laat ik dan nu maar even een paar uitschieters benoemen,……… of waren het meer uitglijders?.
- Te beginnen met mezelf, als trotse ontvanger van de wisselbeker, liet ik deze, nog onwennig met het bezit ervan, toen staan bij het verlaten van de feestavond. Opgelucht hoorde ik dat Gerard en Markus zich over MIJN beker hadden ontfermd…..totdat door de paparazzi de foto’s openbaar gemaakt werden hoe zij mijn beker op een jaloerse wijze ontheiligden. Ik had me toen voorgenomen om jullie dit jaar te betrappen op enige geklungel en dat dan bij deze gelegenheid uitgebreid uit te meten. Nou Markus gefeliciteerd,…..volgens mij ben jij de enige die dit jaar de motor niet op het asfalt kon houden, je dook met je nieuwe BMW een weiland in ergens in Tsjechië. Gelukkig zonder schade dat dan weer wel. Voor de beker gelukkig niet genoeg, al is jouw organisatie van het zeer prettige weekend in Groesbekistan zeker een opgestoken duim waard

- Weer even terug naar Tsjechië, wat hadden we daar ook alweer beleeft:
- Een hotel wat geen hotel bleek te zijn en de keuken zeker geen Michelinster waard was.
- de ontmaagding van Henk meulenbelt zijn uitlaat, even de dempers eruit sleutelen. Donders, ik hoorde zelfs mijn eigen Aprilia niet meer.
- Rene van slag van een Poolse kleuterjuf en van zijn “maten” die hem hierin wel even een handje wilden helpen met het schrijven van een liefdesbrief…..werd net geen knokken geloof ik.
- De onvergetelijke paspoortcontrole bij de Poolse grens: henkjan op mijn motor toonde mijn paspoort, hield zijn helm op, met daaronder een gezichtsdoek en zonnebril en ik andersom op zijn motor en paspoort.
- De inwijding van Herman van Wijk als BB, jammer van je whisky Herman, maar je hoort er nu wel bij!
- Volgens mij was het ook die nacht dat met de ring-tones van gsm ’s iedereen weer eens wakker gemaakt werd.

- van de dagtochten heb ik zelf alleen de eerste van 28 april meegemaakt. Gert en Rene hadden als nieuwelingen het op zich genomen deze te organiseren. Het werd een bijzondere tocht, een paar keer rond dezelfde kerk, hetzelfde weggetje een paar keer op en neer met nog wat meer herhalingen op de route vanwege een onwillige jufrouw jannie op de tanktas. In Tecklenburg werden we “en masse” met onze motor het voetgangersgebied ingeleid, om vervolgens door de plaatselijke wijkagent weggescholden te worden. Gelukkig hield hij het bonnenboekje in zijn zak.
Het was een leuke dag.

- Het extra georganiseerde weekend naar Groesbekistan was ook in alle opzichten erg geslaagd met in ieder geval het hoogtepunt: “ meisje ik ben een zeehond” Het was super gezellig

- En dan nu Vogelberg. Lijkt wel leuk zo ’n wisselbeker te krijgen, maar het schept toch echt verplichtingen om dat kreng door te geven. Ik hoopte maar, dat het nu dan maar ging gebeuren, kan me niet schelen wie het wordt, de eerste de beste die opvalt splits ik dat ding in zijn of haar maag.

- Met een scherp blik op mijn medereizigers vertokken we vanuit Schoonebeek naar Vogelberg! KOM OP: laat de blunders gebeuren die het in de strip Joe Bar Team goed zouden doen, of geniale stuurkunsten, maakt niet uit, als iemand me maar uit de brand helpt. Uiteraard met 1 gouden regel: alles moet heel blijven, samen uit samen thuis.

- Nou dat heel blijven weten we wel, als enige motor donderde de Aprila daar dus voor de 3e keer om, maar ja daar zijn we inmiddels aan gewend.

- Nee dan de eerste avond zuipen bij manfred, de eerste 2 kandidaten melden zich vrijwillig. Door een oud wijf van 72 onder de tafel gezopen, kapot waren ze, totaal versleten. Mijn god wat zagen ze eruit de volgende morgen, net zo verlept “wie die alte oma” maar die was per slot van rekening al 72 en zij voelde zich na dat avondje bieren ook nog GROSSARTIG, zo te zien. Bert als onze oude wijze nestor, greep in en sprak Rene en Henkjan vaderlijk toe: “jullie komen niet op de motor, vort naar jullie bed”
Rene en Henkjan, bedankt! Eindelijk een paar turven achter namen die kans gaan maken op deze mooie beker.
En dat was nog maar de 1e dag.
De avonden waren zoals gewoonlijk een bere gezellig gebeuren, wat hebben we weer gelachen, wat een onzin gehoord. Nog even het dorp in ’s nachts en ja hoor, daar komt turf nummer 2 achter 1 naam, rene gaat even afvalcontainertjes ruilen die langs de straten staan. Daar zijn wij echt een beetje te oud voor rene!!!
Ja het gaat nu echt snel. René, gaat mee met de, laten we ons dan maar het snelle ploegje noemen. Leuk dat bochies draaien, maar ja het zijn en blijven oude heren die na het eten toch de rust nodig hebben en langs het water gaan liggen uitbuiken. Uit pure verveling gaat hij steentjes gooien naar ons en in het water. Na de vraag of hij ook kringen in het water maakt als we hem erin donderen, wordt het weer even rustig voor ons. En nu gaat het echt van een leiendakje, dat wordt turf 4 voor René als we de dagtocht met Manfred als voorrijder maken.
Na de lunch rij je vol bravour met spinnend achterwiel het grindpad af de weg op, het grind spat als een schot hagel richting de geparkeerde auto’s. De glimlach van de ons nakijken duitser bevriest op slag.

René de wisselbeker is voor jou, niet voor je af en toe onbezonnen acties, althans het lijkt onbezonnen….hoop ik!!

De beker is zeker voor wat mij opgevallen is aan jou, Je bent leergierig, positief , stelt je kwetsbaar op door feedback te durven vragen binnen de groep, bijvoorbeeld hoe je een bepaalde manoeuvre wel of beter niet kan doen.
Ik denk dat het ook zo moet, naast het donderjagen, elkaar helpen en advies durven vragen. Tijdens de laatste dag in Vogelberg evalueerde jij je eigen stuurkunsten. Je vond dat je lekkerder ging rijden…en dat zag er ook zo uit.


Ik wens je veel plezier met deze beker. Hopelijk vind je nog tijd om motor te rijden wanneer de kleine is geboren.

Naar boven