Voor dit jaar werd ook weer gekozen voor een Alpentourtje. 9 dagen deze keer. De weergoden waren ons bepaald niet gunstig gezind. Ruim 1200 km in de regen, uiteindelijk na de 3e dag hield het op met regen en bleef het droog. Dus veel redenen om nu echt te klagen hadden we dus ook niet.
Veel erger was het feit dat oorspronkelijk 8 man mee zouden gaan, maar één kwam te overlijden na een dramatisch motorongeluk. Zijn nabije collega's en vriend Benno en Andries besloten om niet mee te gaan.

Met vijf Bluebikers ( Werner, Kees, Herman, Gerard en Erik Jan ) zijn wij zaterdag 14 september in de regen op pad gegaan, de eerste stop was bij Jos en Anselma La mouche in de Vogezen.
De laatste 10 kilometer was voor Werner lastig. Zijn BMW haperde en wilde amper vooruit. Gelukkig haalden we La Mouche. Na het eten werd alles wat we aan de buitenkant konden controleren nagekeken. WD40 werd in ruime mate gebruikt. Helaas werd het de volgende morgen een afsleep richting de BMW-dealer in Beek ( Maastricht). Een los geschoten stekker bleek de oorzaak. Hoe simpel kan een vakantietrip aflopen. Het zou echter niet bij deze ene pechgeval blijven
De volgende dag vertrokken wij weer in de stromende regen, richting de Alpen om te eindigen in Allemont, vlak voorbij Grenoble. Ter hoogte van Aix-Les-Bains en Chambéry hadden we zowaar een droge periode, zodat we eindelijk konden doen waarvoor we kwamen, bochtjes draaien. Over de laatste 37 kilometer deden we helaas meer dan een uur vanwege heftige regen, mist en beslagen brillen en vizieren. Toen we aankwamen in Allemont La douce Montagne had niemand het meer droog. Na een warme douche en een heerlijk warme maaltijd konden we aan een welverdiend biertje beginnen.

De volgende morgen, zwaarbewolkt maar droog begonnen we met goede moed aan onze colletjestour. Heerlijk rijden tot op de col De La Madeleine. Gatver, na de koffie stapten we buiten in een heftige bui. Het zou deze dag niet meer droog worden. We deden nog een poging om de tocht af te maken, maar s'middags bij het eten waren we nog niet halfweg. We besloten terug te gaan naar ons onderkomen.
Dinsdag 17 september vetrokken we naar ons volgende onderkomen in Mison, richting Nice. Het was droog met blauwe plukken lucht die in de loop grote werden. Na wat dreigende luchten en een enkele spat regen bleef het de rest van onze vakantie droog.
In Misson hadden we onderdak bij Sheila en Remko in hun erg luxe gite en Chambre d'Hôte Les Glycines. Op weg hier naar toe was het voor Kees spannend. De oliekeerring van de linkervoorpoot lekte olie en niet zo'n beetje ook. Remblokken en band zaten onder de olie. We belde Remko dat we een motorzaak zochten. We hadden geluk, 12 km vanaf Les Glycines was een motorzaak en laat deze nu ook nog precies 1 passende oliekeerring hebben. Jammer genoeg voor Kees kon hij de volgende dag niet mee met onze volgende etappe, Col de Bonette.
Gerard, Herman en Erik Jan bleven over om deze uitdaging aan te gaan. In een stralende zon gingen we op pad. Ook nu weer een probleem. De Gendarmerie had de weg vlak voor Barcelonette afgesloten. Een rots die dreigde af te breken zou worden opgeblazen. Het leverde een omweg van zo'n 150 km op. Nu is omrijden in dit soort gebieden vaak geen straf zoals nu ook weer bleek. Eén en al bocht! Het gevolg was wel dat we tijd te kort kwamen om de volledig uitgezette tocht uit te rijden. Ook het afkorten was weer bijzonder interessant.

De volgende morgen was het weer richting huis. De avond ervoor hadden we de gerepareerde motor van Kees opgehaald. Deze motor heeft zonder verder bijverschijnselen de tocht volbracht.
Met overnachtingen in gereserveerde hotels in Pannesières ( Jura ) en Brumath ( Alzas ) eindigde de laatste stop in ons overbekende Boeles Place in Heimborn ( nabij Köln ). Na een gezellige avond en een wat latere start dan we de afgelopen week gewend waren was het richting de stal. Echter niet voor Hermn. Zijn oude beestje R1200R gaf 34 km voor de finish de geest, rook en olie uit de uitlaat.
Gelukkig bleven de berijders heel. Het was een heftige week: elke dag veel kilometers maken en dus voor een vakantie vroeg uit de veren en soms laat aankomen. Ondanks de regen in het begin was het de 3833 km waard. Het was erg jammer dat Werner de tocht niet kon volbrengen, gelukkig hebben we de foto's nog.