In 2002 was een groepje leden van de club al eerder in de Dolomieten geweest. Dat was iedereen zo goed bevallen dat de plannen voor het jaar daarop al gesmeed waren om weer te gaan. Helaas is Bas toen verongelukt met zijn motor en werden de plannen in de koelkast gezet. Nu in september 2005 vonden we de tijd rijp om toch weer naar de Dolomieten te gaan. Op zondag 11 september gingen 13 motoren van start en werd de eerste dag doorgejakkerd naar Phronten bij de Oostenrijkse grens, nog net aan de duitse kant.
Het was een bijzonder leuke week met elkaar. Erg veel gelachen, onzin van elkaar gehoord en gezien maar toch waren af en toe ook de serieuze gesprekken. Het rijden in de Dolomieten was intensief, veel (haarsspeld)bochten, druk met veel andere motorrijders en ook antieke sportauto's. In het hotel Brugghof vonden we (voor de 2ekeer) onderdak. De kroeg was 's avonds erg gezellig. Een dieptepunt was toch wel de diefstal van Alberts nieuwe GSM. Toen we aan tafel gingen had Albert de GSM in een hoekje op de vensterbank buiten op het terras laten liggen. Toen hij dat ontdekte na 10 minuten en zijn GSM wilde pakken was deze al gejat. En dan nog de Carabinieri, net als de nederlandse plisie......als je ze nodig hebt zijn ze er niet, maar haal je een stilstaande file in over een doorgetrokken streep, dan ben je aan de beurt. Gelukkig liep het af met een fikse uitbrander (of zoiets).
De bijdragen aan dit verhaal zijn van Hans, Arjan en Erik Jan
de meeste foto's ook trouwens
ergens halverweg Duitsland, zweetpakken uit
oude mannen gaan erbij zitten
overnachting in Phronten, net voor de Oostenrijk grens
ontbijtje
vertrek in de regen
ergens onderweg....(en alweer mooi weer!!)
....koffietijd
wat een idioten (?)
komen we op de terugweg ook weer langs
....in Italië !!
Albert in gedachten
mooi hè
Arjan achter de camera...
....Mariëlle achter de camera
en nog een kei van een kerel
lekker bochie, op weg naar het Hotel
en aangekomen bij het hotel, de motoren staan veilig
Hier stonden we te wachten op Erik jan. Hij kwam vanuit Frankrijk om zich bij ons aan te sluiten.
Italiaans onderonsje?
dat is wat anders dan een overstekende kat
boven op de één of andere pas...even rondkijken....
...ook in het souvenierswinkeltje
Zien we dit echt goed? Stond gewoon achter de kassa op de plank
Niet te geloven dat ze dit spul durven te verkopen.
Flesje Adolf wijn, € 9,-.......of zou er azijn in zitten?
In de Dolomieten zijn nogal wat "solo" routes, dat zijn smalle éénrichting weggetjes.
Aan de ene kant van het dal omhoog. Aan de andere zijde alleen éénrichting naar beneden.
Marielle posseert voor ons "slaaphok"
Dit is het slaaphok van Erik Jan. Hij had pas later besloten om zich bij ons te sluiten.
Het hotel was dus vol, maar mocht van de eigenaar op de zolder een plekkie zoeken.
op het terras voor het eten even napraten
en een voorafje
moe maar voldaan.....
slaapt nog net niet....
Laat maar lulle!
Henkie!!
Jennie pas haar nieuwe aankoop (T-shirtje van het hotel)
broer en zus
even bij de motoren kijken...
....zorgzaam als wij voor elkaar zijn hebben wij Albert's motor voorzien van een kralenzitting.
goed voor de bloedcirculatie.
aan nu aan tafel.
Het eten was elke keer weer een bijzonder gebeuren. Het stikte van de vliegen die overal in
en op gingen zitten. Met alle voorhanden zijnde voorwerpen werden de vliegen geplet.
Wat een zooitje en wat hebben we gelachen.
Hans is gewapend....pas op voor de spetters.
deze vlieg WAS een liefhebber
variatie op balletje, balletje.....waaronder zit de vlieg
vlieg wordt na eerst een loop geworden te zijn plat
onderonsje
na het tirolervolkslied, het Wilhelmus
ritueel....
onze favoriete bardame, Rita, Hans foei!
weer zo'n smalle soloroute
en even borrelen onderweg
Biertje?
Hans maakt zijn eigen ringtone
Staller Satel een solopas, om de 45 minuten wordt het verkeer van één kant doorgelaten.
Deze pas ligt op de grens van Oostenrijk.
de pas aan de Oostenrijkse kant
met het bijbehorende uitzicht
gelijk maar even aan de capaciono
ook hier loopt het vee los over de straat. Tijdens het maken van deze foto moesten
3 tegemoet rijdende motorrijders vol in de ankers wegens een overstekende koe
onderweg even ergens eten....waar zitten we eigenlijk?
variatie op knuffelen (of deed Albert zijn duim omhoog???)
met z'n 2jen durven ze wel Hans, dit is een Ipon!
en nu weer waar we voor gekomen zijn.
en 's avonds weer de noodzakelijke ontspanning
hoezo privacy?
bij die 2 moet je oppassen als die de duim omhoog doen
Komen we op terug!
na het eten even een rondgelopen...en kennis maken met een local
lief hè
Jennie en Ruud gaan 1 dag eerder weg....op hun manier
wij hebben nog een hele mooie dag te gaan
pitstop, een nieuw voorbandje voor Erik Jan! Henk doet er ook maar één.
Bandjes gaan hard daaro. Harry koopt dezelde dag ook nog een nieuwe voorband.
Prijzen lagen op hetzelfde niveau als bij ons.
allemaal goed steil
Hans en erik jan raken het zicht op de groep kwijt. Op een 3-sprong maken ze een verkeerde keus.
Rijden een hele steile weg op die na een bocht eindigt in een stal. Hans vraagt aan de
2 boerinnen nog serieus of zij nog 3 andere motorrijders voorbij hebben zien komen!
mooi beschilderd kerkje
en onderweg gauw even wat plaatjes schieten.
en opschieten voordat we de groep weer kwijt zijn.
Hans vergeet in de haast op de motor te stappen.
even apeldoorn bellen
niet alleen een beschadigd imago
was er ook geen MV F4 die last had van de vallende ziekte?
...en daar komen we dus voor
proost
van de eigenaar krijgen we een T-shirt, het logootje hebben we geadopteerd.
Rita kwam de laatste avond gezellig bij ons zitten.
in de regen vertrekken we richting onze tussenstop in Duitsland.
Die had je aan moeten hebben toen we door de Carabinieri de huid
volgescholden kregen Henk!!
een authentiek koffiehuis.
die waren er veel, tunnels
daar gaan we allemaal langs
op weg naar de grens met Oostenrijk, de pas Timmelsjoch, 2509 meter hoog.....
....ook mistig en koud. De rijp zat op de motoren.
bij de grens Italié / Oostenrijk staat een tolpoort.
kouwe klauwe!
super, die BMW's
zonder woorden
invaders from Holland
's avonds in Phronten, hetzelfde Hotel als op de heenreis
o ja...daar kwamen we nog op terug, die duim omhoog.
Hans en Bert hadden op de heenreis dit ding ook al zien staan en gefantaseerd wat de
2 gebaren betekende. Laten we het maar bij de fantasie laten.....niet op reageren
dames (...en heren??), op zo'n duim omhoog.
na het eten even klooien met een karretje
wordt toch tijd dat we naar huis gaan.....maar vooral niet je duim omhoog doen!
Tenzij....dan je 2 vinger opsteken.
ook hier was de sfeer top
Albert probeert als deskundige de hoteleigenaar te overtuigen dat een (zijn?) Audi A6 ook niet
alles is......oeps
Let op de klok
Henkjan is voor de 2e keer jarig
hieperdepiep
laatste fotootje, op weg naar huis
....en de eindstand van Henks's motor van de gereden kilometers