Ieder jaar bij het maken van de plannen welke leuke ritten we het komende jaar gaan maken, kwam ook steeds het onderwerp "kamperen" aan de orde. In september 2009 was het dan eindelijk zover. Herman, Hans, Gerard, Erik Jan en Werner reden zondag 30 augustus via Duitsland richting Frankrijk. Deze tour wordt ook de Wernertour genoemd, helaas met de bijnaam "de knotsekneuze-rally". Dit laatste zal wel blijken uit het foto-verslag.
Werner had in het verre verleden een route gereden die hem bij was gebleven. Hij had voor ons die route weer helemaal op papier gezet. Herman had dat weer in zijn TomTom gezet. Deze route klopte ook helemaal.
zondagmorgen, 30 augustus, Herman start de TomTom op. Moeilijk was het niet deze dag. Via Duitsland, de autobahn richting Freiburg. Dat Herman onze fuhrer was is duidelijk
Werner geniet vollop. Wij ook trouwens. Het weer is prima en voor de weersverwachting voor de komende week is gunstig
groepsfoto. We zijn Freiburg net voorbij. Kort hierop vinden wij de camping voor de eerste overnachting. Voor enkelen is het de eerste keer dat met de motor een kampeervakantie gehouden wordt
het bivak is opgeslagen. Een stel ( Hans en Herman ) slapen onder één dak, tent voorzien van verdieping, flatscreen, magnetron, hoogpoligtapijt, etc. De woning had ook een naam "casa verde"
na de tent opzetten houden we een vergadering met diner om onze eerste dag te evalueren.
Gewoon eten en bieren dus
Een ritueel wat we af en toe meemaken, een nieuw reisplan in de TomTom laden.
de route gaat wisselend over de grens met Zwitserland en Frankrijk
Zwitserland, uitzicht waar we tussen de middag eten
We vinden een camping in Zwitserland
ook hier vergaderen we
dat is bijzonder. Erik Jan met de TomTom van Herman. Nee, Herman was niet zijn leesbril kwijt
Omdat we toch moesten wachten dan maar goed uit eten gaan
Weer kijkt Erik Jan op de kaart. Werner en Hans hebben besloten om dan nu ook maar een banden wissel te maken. Bij een plaatsje dichtbij is een Honda-dealer. Daar gaan we naar op zoek
mooie zwarte band Hans ( die heb jij toch al?)
De bandenwissel van Hermans wiel ging ook goed.
Nadat we met het wiel naar de camping zijn terug gereden besluiten we om toch verder te reizen. Zo rond 17.00 uur rijden we weg. Uiteindelijk rijden we deze dag nog zo'n 160 km
af en toe rijden we een gesloten weggetje of boerenpad op
Deze foto is al van de volgende morgen van ons Hotel La Darbella. Hotel???? denk je dan, jullie zouden toch camperen. Yep, helaas waren de weergoden ons niet meer zo gunstig gezind. We kwam 's middags in de regen te rijden en kwam hier pas in het donker aan. En koud was het ook al, we zijn dus geen overtuigde kampeerders.
We waren net vanuit Zwitserland weer Frankrijk in gereden en konden geen enkel hotel vinden of wat er dan ook op leek. Gelukkig vonden we dit hotel in de middel of now where. De prijs viel erg mee, € 38,- met eten en ontbijt erbij
het eten was prima. 's avond ook een latertje aan de bar. Bij het afrekenen bleek dat alleen het slapen niet duur was.
Helaas is ook mijn fotocamera in dit hotel gejat. Naast ons, was er slechts één stel te eten. Verder geen idee wie belang had bij mijn oude vertrouwde camera. Hans en Werner hebben dus voor al dit beeldmateriaal gezorgd
bij vertrek van het hotel bleek het droog te zijn en konden we leuk rijden. Alleen 's middags heeft het een paar uurtjes geregend.
eten in een truckersstop. Daar waren we ook wel aan toe. We hadden namelijk in de regen door achteraf gebieden gereden. Hobbelige wegen met afgelegen dorpen en geen cafe of bar te vinden
Gerard heeft het in ieder geval naar zijn zin. Net als wij trouwens. Ondanks de regen zat de stemming ( meestal) er goed in
pinautomaat beroven
Hilarisch moment. Na een lange dag rijden zochten we weer naar een onderkomen. Ondanks dat het droog was wilden we voor de zekerheid maar een Gîte, chambre d'hôte of een hotel. De lucht zag er dreigend uit en het was koud.
Na diverse keren voor gesloten deuren gestaan te hebben, bij te dure hotels weggereden zijn, kwamen we.....weer bij het Hotel waar we 'smorgens vertrokken waren. Gelukkig waren we als gast weer welkom. Het inschrijven was ook zo gepiept
eten was ook weer prima, gepofte aardappelen met kaas fondu
Om het drinken goedkoop te houden, had Herman weer zijn eigen brouwsel bij zich. helaas viel het afrekenen toch wel "wat" tegen, de 2 flessen wijn bij het eten ( die trouwens prima smaakten ) kosten dus per stuk € 33.
Een van de reden om te gaan kamperen was dat we het low-budget wilden doen. Nou, dit was de duurtse vakantie ooit hihihihihi
Bij vertek uit het hotel konden we gelijk de regenpakken aan
bij dit meertje gaan we koffie drinken
Gerard overweegt om van zijn regenpak een duikpak te maken. Veel natter kan het niet worden. Of hij gaat de motor voor een boot omruilen?
De genarmerie is inmiddels ter plaatse en wil het rijbewijs van Hans zien. Als de Gendarme even niet oplet krijgt Werner de fles wisky in zijn handen geduwd die naast het rijbewijs ligt in de tanktas van Hans. Manmoedig verbergt Werner de fles uit het zicht van de Gendarme
Het gedrocht op de foto is het dronken droppie die tegen de motor is aangereden ( met de blauwe auto) komt op last van de Gendarmerie zijn huis uit
Leuk zo'n actie, maar of de heren dan ook even meekomen naar het bureau voor een verklaring
Na afloop gingen we eerst wat eten, want de tijd liep inmiddels al aardig in de middag
we rijden weer richting de Vogezen
we nemen ook even tijd voor cultuur snuiven. Geen idee of dit bezoek goed is geweest voor onze zielerust
in dit hotel brengen we de nacht door
te lang samen op pad. Tijd om naar huis te gaan
liggen voor dood. Te veel wiskey jongens?
vertrek bij het hotel
We zitten buiten onder een luifel koffie te drinken in Belfort. Het regend de hele dag al dat het giet. Iedereen heeft er genoeg van en we besluiten om naar België te gaan, naar Boele's place.
Worden we nat, dan worden we nat. Hans en Erik Jan rijden door deze fontijn
Epinal nog 55 km. Verder komt Erik Jan deze vakantie niet
na het inhalen van een vrachtauto ( in de regen) wil hij afremmen. Vermoedelijk door koude en natte remschijven grijpen de remmen in eerste instantie niet aan. Plotseling ging het voorwiel onderuit en klapte hij tegen de weg. Hij gleed ruim 100 meter door over de weg, voor de vrachtauto aan. Het is allemaal goed afgelopen
en zo maken we weer kennis met de gendarmerie
roemloos einde voor de Aprilia. Erik Jan gaat met de depanage weer terug. De anderen reden verder richting België
Het is dus niet België geworden. Vanwege heftig noodweer, storm, onweer, hagel en stortbuien werd het een hotel in Luxemburg ( Vianden)
de wiskey heeft het uiteindelijk ook niet overleefd
wordt echt tijd dat de heren naar huis gaan?
durf niet te vragen wat dit nu weer is.